vergat de bakster geld te vragen toen zij het brood verkocht lachend deelde zij het uit aan de verbaasde mensen wat leuk, zei de molenaar en hij gaf de bakster een zak meel wat leuk, zei de boerin en ze gaf de molenaar een zak graan wat leuk, zei de grondeigenaar en hij gaf alle grond die hij bezat weg aan de mensen die er gebruik van wilden maken vanaf die dag vergaten mensen steeds vaker geld mee te nemen omdat geen mens er meer om vroeg vanaf die dag bestond er nog maar één soort ekonomie de kadootjesekonomie! waarom deden we dat niet eerder? verzuchtten de mensen we waren bang, zeiden de mensen, we vertrouwden elkaar niet we wilden geld voor onze waar en waar voor ons geld velen van ons dachten alleen aan zichzelf anderen wilden eerlijk ruilen toen het egoïsme weg was en toen het wantrouwen weg was toen iedereen door had dat het beste voor iedereen ook het beste voor ieder alleen is toen vergaten we het geld en we vergaten te ruilen want kadootjes stroomden onophoudelijk over en weer
tekst: Atalanta 1990
|