terug naar Atalanta |
2 februari 2014ActorenCitaat uit een artikel over Argentinië in het economiekatern van zaterdag 1 februari: 'Axel Kicilof, de Argentijnse minister van Economie, gaat veel over de tong [...] hij is verantwoordelijk voor de devaluatie van de peso die wereldwijd in de financiële markten een schokgolf veroorzaakte. Nu de valutacrisis aanhoudt en investeerders zich massaal terugtrekken uit opkomende landen [...]' Dus één persoon uit één land zorgt ervoor dat uit meerdere landen de investeerders zich terugtrekken? De actoren in dit proces zijn toch echt die investeerders. Zoals zij het zijn die bij ongeveer alle crisissen de zaak uit de hand laten lopen - maar in de feitenvrije economie hoor je daar weinig over. De partij van de primier had als leus 'niet hand ophouden maar handen uit de mouwen' en dat is een perfecte omschrijving van wat investeerders en beleggers doen. Alleen bedoelde die partij een heel andere groep, eentje met nul economische macht. [WR aan NRC - Wederhoor 9] 27 januari 2014Het Rode hoekjeBij Isaak Babel lees ik over 'het Rode hoekje', een voorlichtingshoekje in openbare gebouwen, waar communistische literatuur ingezien kon worden. Het verhaal is in 1931gepubliceerd en de rode hoekjes bestaan allang niet meer, ze zijn met de marxistische, danwel leninistische, danwel stalinistische, danwel communistische ideologie afgeschaft. Wij hebben nooit rode hoekjes gehad. Wij hebben sowieso geen hoekjes gehad waar je de officiële ideologie tot je kon nemen. Werkelijk? Lees eens tussen de regels van de artikelen over het Groningse gas in de kranten van vrijdag 24 en zaterdag 25 januari. Er bestaat een 'Staatstoezicht op de mijnen' dat erop toeziet dat de mijnbouw op maatschappelijk verantwoorde wijze gebeurt. Maar: bij de gaswinning gaat het om een product dat volledig ingezet wordt voor de klimaatopwarming, maatschappelijk verantwoorde klimaatopwarming bestaat uiteraard niet, dus het gaat hier om toezicht op iets dat gevolg is van allerlei keuzes waarná eventueel van 'maatschappelijk verantwoord' gesproken kan worden. Voor wie in de keuzes gelooft, de ideologische keuzes, niet van leninistische snit, maar wel degelijk ideologisch van aard. Zaterdag zegt Diederik Samsom gelukkig dingen als: 'We moeten nu kiezen voor een duurzame energievoorziening' en 'Misschien is 2050 wel te laat' (2050 is een jaartal uit het Energieakkoord, de ambitie is om dan energieneutraal te zijn - ik ben dan honderd). Toch zijn er een paar dingen vreemd in zijn verhaal. Dat 'nu' bijvoorbeeld. Wie de kranten volgt weet al twintig, dertig of eigenijk al veertig jaar dat er op energiegebied grote veranderingen nodig zijn. En dan is het nu 'nu'? En dan maatregelen voorstaan die in 2050...? Komt een man bij de dokter 'dokter ik heb zo'n last', zegt de dokter 'ik heb hier een fijn medicijn, het werkt over vijfentwintig jaar'. Ik zou een andere dokter zoeken. Samsom zegt een technologie-optimist te zijn, dat de techniek oplossingen zal verzinnen voor de klimaatproblemen. Zou het? Heeft de techniek de laatste decennia aanleiding gegeven voor dergelijk optimisme? Binnen de techniek zijn er weliswaar allerlei stappen gezet naar minder energie per apparaat, maar die techniek zit ingebed in een systeem waar meer meer meer apparaten en meer meer meer van alles wordt nagestreefd. Over die ideologie hoor je Samsom niet. Zoals ook de consument in het verhaal ontbreekt. In de film over het leven van Mandela, Long Road to Freedom, zit een tv-toespraak van Mandela van vóór de eerste post-apartheidverkiezingen. Het rommelt ontzettend in het land, er is ook veel geweld van zwarten onderling en Mandela spreekt ze toe met een 'dat is verkeerd'. Ik zie het Nederlandse politici niet gauw doen, dat ze bijvoorbeeld rond klimaatzaken zeggen: 'Het is verkeerd om op zo grote voet te leven'. Durven ze het niet, of verhindert de ideologie het? We zouden zo'n vraag kunnen onderzoeken door de traktaatjes in onze pendant van het Rode hoekje te bestuderen. Maar dat hoekje is er niet. Er wordt nergens gezegd 'dit is onze ideologie'. Maar wie oplet ziet brokjes ideologie overal in de taal van Den Haag, overal in de economische artikelen in de kranten, overal in de dictaten (sic) van de opleidingen tot manager, econoom, fiscalist of hoe heet het allemaal. Zoveel vrijwillige ideologische volgzaamheid, wat zou Lenin er blij mee geweest zijn, hij zou de Rode hoekjes direct afschaffen. [WR aan NRC - Wederhoor 8] 17 januari 2014Winst of verlies?De krant van vrijdag 17 januari opent met een paar bizarre pagina's. Op de voorpagina een artikel dat Shell een winstwaarschuwing geeft, hetgeen blijkt te behelzen dat er ietsje minder winst gemaakt gaat worden. Sla je de bladzij om dan zie je een artikel over dat de tijd dringt voor de strijd tegen opwarming. Zou je CO2-moleculen uit de lucht kunnen plukken en onder een microscoop kunnen bekijken, dan zou je zien dat op vele een klein Shell-logo staat. Echt waar. Maar de krant vindt het blijkbaar enorm belangrijk dat de opwarmingaanjager iets minder winst maakt, zodat dat op de koppagina komt. Ik zou eerder zeggen: dat er nog maar vele winstwaarschuwingen mogen komen, misschien, heel misschien lukt het dan nog met die strijd tegen opwarming. [WR aan NRC - Wederhoor 7] Wederhoor 713 januari 2014VrijhandelIn het economiekatern van zaterdag 11 januari staat een ingewikkeld verhaal over de Duitse economie die het goed doet, maar intussen moet er wel gewaarschuwd worden dat er, ja wat eigenlijk. Tussen al het jargon blijkt dat Duitsland allerlei dingen anders zou moeten doen in het kader van vrijhandelszoneonderhandelingen. Wat voor dingen dreigt Duitsland dan te gaan doen? Invoering minimumloon (hebben ze dat dan nog niet?), betere pensioenregeling en dergelijke. In het kader van vrijhandel zijn dat blijkbaar dreigingen, vrijhandel betekent dus dat je niet de vrijheid moet nemen om iets socialer aan te pakken. De titel van het artikel op bladzij E4 luidde 'Economen waarschuwen Duitsland voor stagnatie', maar daarin had in plaats van 'economen' beter 'ideologen' kunnen staan, want je moet een zeer bepaalde ideologie aanhangen om te waarschuwen tegen socialer worden. [WR aan NRC - Wederhoor 6] 11 januari 2014Zuidas en omstrekenOp bladzij E2 van vrijdag 10 januari staat een interview met 'Zo Zuidas', drie vrouwen die de spot drijven met de mores van de zakenwereld. Zij zeggen ondermeer dat het aantal vrouwelijke partners in dat biotoop blijft steken op 12 procent en dat de norm aldaar neerkomt op 'wit, piemel en een pak'. Rond acht maart, internationale vrouwendag, wordt er altijd opgemerkt waarom zo'n dag nog nodig zou moeten zijn. Hierom dus. En dan niet omdat dat percentage van 12 richting 50 moet, maar omdat denken en doen van de wpp-ers zo veel bepalen, in alle Zuidassen van de wereld, terwijl dat denken en doen niet bepaald overloopt van sociale bedoelingen. Excentrieke bullebakken, zeggen de ZoZa's. Ik moet ook denken aan de theorie dat ‡ls er in een diersoort geslachtsdimorfie is (mannetjes groter dan vrouwtjes) dat er dan heel grote kans is op geweld binnen de soort. Het directe geweld mag dan afgenomen zijn, de bullebakkerij niet. En zo wordt er in de Zuidassen voor gezorgd dat we van crisis naar crisis hobbelen, met daartussen perioden van groei, dat wil zeggen perioden met verhoogde bijdrage aan het broeikaseffect. Allemaal typisch wpp. [WR aan NRC - Wederhoor 5] 10 januari 2014Google'De Europese Commissie vindt dat Google in de zoekresultaten eigen producten [Google Maps bijvoorbeeld] voortrekt boven die van concurrenten', staat op bladzij E4 van 9 januari. Merkwaardig van de Commissie. Ze hangen, blijkt uit alles, vol overtuiging het kapitalisme aan en dan is er een bedrijf dat kapitalistisch gezien een winnaar is en dan is het weer niet goed. Maar de krant doet ongeveer hetzelfde, het artikel gaat over machtsspelletjes die Google in zijn algoritmes inbouwt en de krant vraagt zich af of deze gang van zaken eerlijk is. Eerlijk? In kapitalistische context? Het economiekatern is door de bank genomen niet erg sterk in het onderzoeken van eerlijk en oneerlijk. [WR aan NRC - Wederhoor 4] 5 januari 2014Koloniseren'Groningen wordt een kolonie', zo citeert de krant van zaterdag 4 januari (pagina E5) iemand die de dupe is van het faillissement van Aldel in Delfzijl. Maar in het artikel blijkt het bedrijf in handen van Britse aandeelhouders, het bedrijf is dus allang gekoloniseerd. Elders in dat economiekatern een artikel over de economie van Itali‘ waarin het ook lijkt dat aantrekken van buitenlandse investeerders ongeveer het mooiste is wat je kunt overkomen. Investeerders staan niet bekend als filantropische instellingen en buitenlandse investeerders nog minder, want wat kan het schelen wat in Groningen gebeurt, je kent daar toch niemand. Zoals het de koloniale mogendheid Nederland ook niet kon schelen wat de Javaan overkwam. [WR aan NRC - Wederhoor 3] 2 januari 2014TegenprestatieDe krant van vrijdag 3 januari heeft twee volle bladzijden over de tegenprestatie die mensen in de bijstand wel eens zouden moeten gaan leveren. Zoals in de meeste artikelen over bijstand en werkloosheid staat er geen woord over waar die mensen vandaan komen. Dat is bijvoorbeeld zo gegaan: er is crisis, er verdampen banen, er komen werklozen en na een tijdje schuif je die de bijstand in. Dan moeten ze een tegenprestatie leveren, want dat gaat zomaar niet. Terwijl de oorzakelijke keten echt begon met verdampende banen, dus een falende arbeidsmarkt, niet falende individuen. Een fatsoenlijke redenering zou zo zijn: er is een hoeveelheid werk W en er is een aantal mensen M die dat werk kunnen en willen doen. Dus je deelt W door M en je weet wat ieder te doen heeft. Dan is er crisis, W wordt een stuk minder dus W/M wordt anders, dus iedereen gaat minder werken en minder verdienen en de crisis is opgevangen. Eerlijk delen heet dat. Maar in het heersende gedachtengoed is oneerlijk delen de norm. Het lijkt ook bijna alsof de overheid denkt dat de hele oorzakelijke keten andersom werkt: er zijn mensen met bijstand en WW, die gaan we fors achter de broek zitten (work first, verplicht soliciteren, wasknijpers in elkaar laten zetten), dan schuiven die de verdampte banen in en weg is de crisis. Dat gaat heel aardig op kwakzalverij lijken. [WR aan NRC - Wederhoor 2] 1 januari 2014Goed nieuwsEerste katern van NRC in 2014, met op bladzij 3 een artikel over de recessie -- in de onderkop en in het artikel gaat het over 'slecht nieuws', waarmee gedoeld wordt op verlies van koopkracht en dergelijke. In het economiekatern staat op bladzij E3 een stukje over de in 2013 met 17 procent gedaalde autoverkoop met daarin ook: 'Toch zorgde de maand december, met een recordaantal verkopen van ruim 30.000 auto's, voor een meevaller.' 'Slecht nieuws' en 'meevaller' zijn waardeoordelen en de vraag rijst hoe hier de waarde bepaald is. Neem een auto, de vervaardiging ervan kost meer energie dan het ding gemiddeld zal gaan gebruiken bij het rijden. Zeventien procent minder auto's verkocht betekent dus veel minder energie gebruikt bij de autofabricage, minder CO2 uitgestoten, minder staal en aluminium uit de grond getrokken, minder zeldzame grondstoffen gebruikt in de elektronica van de auto, enzovoort. Bij koopkrachtverlies blijken mensen vooral de aankoop van duurzame consumptiegoederen uit te stellen. Maar dat betekent dat er langer met de spullen gedaan wordt en dat is juist duurzamer dan duurzame dingen vervangen. Anders gezegd: de waarde uit de waardeoordelen hangt erg af van hoe gekeken wordt, met welke bril vanuit welke ideeën. Als men de ideologie van de krant niet aanhangt leze men dan ook 'goed nieuws' voor 'slecht nieuws' en 'tegenvaller' voor 'meevaller'. [WR aan NRC - Wederhoor 1] 14 oktober 2012Lezend in Oorlog en Vrede van Tolstoj kom ik een passage tegen die met een paar kleinere veranderingen van toepassing zijn op de huidige stand van zaken in de wereld: 'Nu de vijand Moskou naderde zagen de Moskovieten hun toestand niet alleen niet ernstiger maar zelfs lichtzinniger in dan eerst, zoals altijd gebeurt met mensen die een groot gevaar zien naderen. Bij de nadering van een gevaar spreken er in het menselijk hart altijd twee stemmen even krachtig: de ene dringt er uiterst redelijk op aan dat de mens de aard en het gevaar in ogenschouw neemt en een uitweg zoekt; de andere stem is nog redelijker en zegt dat het te moeilijk en te pijnlijk is om aan het gevaar te denken, aangezien de mens niet bij machte is om alles te voorzien en zich aan de algemene loop der gebeurtenissen te onttrekken, en dat het daarom beter is je niet druk te maken zolang er nog niets aan de hand is, en aan prettiger dingen te denken.' [RW] 6 september 2012
Lang zat ik te dubbel over een passende titel voor dit stukje. Het geheugen van water? Groen maar kritisch? Wetenschap is het beste dat we hebben? 21 augustus 2012
NOOIT MEER STILTE 5 februari 2012
Schaatsen is fijn en ook wandelen is bijzonder in het zonbeschenen wit-goudgeel-bruin-blauwe winterlandschap. Sporen in de sneeuw van dieren die je anders nooit of zelden ziet. Kleurige watervogels bij elkaar in een wak. We genieten en genieten -- maar wat betekent dit voor deze dieren? Voor hen is het bittere ernst: honger, kou. Misschien valt het mee. Met mijn warme jas aan kan ik uren lopen, fietsen, schaatsen. Met hun veren of hun vacht... Zij zijn het gewend. Wij zijn ver-wend. 6 september 2011
We hadden eindelijk besloten de zolder en de schuur op te ruimen. Van ons ecohuis, waar een wisselend aantal mensen in de loop van de tijd (nu bijna 19 jaar) gewoond gelogeerd en gebivakkerd heeft. Allemaal hadden ze wat spulletjes laten staan, vooral op de rommelzolder, maar ook in de schuur. Matrassen die niet lekker lagen, kussens waar de vulling uitrolde, bespinragde oude lappen, een kapotte versterker, ouderwetse draaitelefoons, onduidelijke, volkomen achterhaalde computerapparatuur, een printer, verfspullen, hout, hardboard, zachtboard, kapotte stoelen -- en nog veel meer. 16 augustus 2011
'Du soll dein leben ändern' - 'Je moet je leven veranderen'. De titel van het nieuwste boek van Peter sloterdijk klinkt veelbelovend, maar toen ik er bij Selexyz in Utrecht nieuwsgierig in begon te lezen (bij de afdeling filosofie staan heuse leunstoelen waarin je lekker kunt gaan zitten proeflezen) raakte ik toch alweer snel het spoor bijster in de woordenbrij van deze breedsprakige Duitse filosoof. In het tijdschrift Filosofie Magazine wordt veel aandacht aan het boek besteed, dit zal ongetwijfeld vooral komen door de populariteit van deze filosoof/schrijver bij de redactie. Sloterdijk schrijft over de noodzaak onze voetafdruk te verkleinen, en de noodzaak je leven te veranderen noemt hij de 'ecologisch-kosmopolitische imperatief'. Hoor je het ook eens van een ander. Jammer dat Peter Giesen het in Filosofie Magazine nodig vond te benadrukken dat hij de boodschap vooral inspirerend vond omdat het deze keer iemand is die eerder oogt als 'een lekkerbek en libertijn dan als een strenge milieumeester'. Bij die laatsten lijkt volgens de schrijver van het artikel 'elke stap die zij zetten gemonitord te worden door de humorloze stem van hun geweten'. Juist doordat Sloterdijk een uitstraling heeft van iemand die gesteld is op gemak en luxe en een groot deel van zijn leven doorbrengt in dure restaurants en vliegtuigen wordt zijn boodschap blijkbaar serieus genomen. De mensen moeten hun leven veranderen volgens Sloterdijk, door te oefenen, zoals ook de stoïcijnen en andere Griekse filosofen al deden. Hij vestigt zijn hoop op een nieuwe elite met een groene levensstijl die de rest van de mensheid kan inspireren. Heel mooi! Maar die mensen zijn er al lang! Helaas worden hun
ideeën slechts zeer traag opgepikt. Zal het Sloterdijk wel lukken? Of gaat hem nu ook een gebrek aan humor verweten worden?
29 juni 2011
Mensen vinden het vaak moeilijk om een bepaalde stap te zetten. De auto weg doen, vegetarisch gaan eten, veganist worden, zonnepanelen aanschaffen, biologische groenten eten, groenten en fruit van het seizoen, en zo lokaal mogelijk gekweekt... En zo nog honderd en een stappen en stapjes in de richting van een betere, duurzamere wereld. Streven naar een kleinere voetafdruk. Als het blijkbaar moeilijk is om de stappen in de gewenste richting in alle eenzaamheid te maken, waarom dan niet met elkaar afspreken dat je allemaal bepaalde stappen neemt? 14 april 2011
Hoe komt het toch dat de grote meerderheid van de mensen biologisch eten zo onbelangrijk vindt? Dat terwijl de bijen bij wijze van spreken dood neervallen door alle gif waarmee op de gangbare gewassen gespoten wordt. 19 september 2010
In NRC Handelsblad las ik over een onderzoek waaruit gebleken was dat niet alleen zich egoïstisch gedragende mensen maar ook mensen die juist heel altruïstisch gedrag vertonen niet geliefd zijn, en als het even kan uit de groep gestoten worden. Omdat er getwijfeld wordt aan hun goede bedoelingen, maar ook (vooral denk ik) doordat door hun 'goedheid' de norm omhoog geschroefd dreigt te worden, en dat was niet de bedoeling. Hierbij denk ik meteen aan linkse mensen die opkomen voor de onderdrukten, aan veganisten, aan mensen die uit principe niet autorijden, kortom aan mensen die allerlei dingen denken en doen die iedereen zou kunnen denken en doen, in het belang van dieren, in het algemeen belang, voor een betere wereld voor iedereen, dingen die bijna niemand blijkt te kunnen opbrengen. Lastige mensen, die anderen (vaak onbedoeld) een kwaad geweten bezorgen. Van weeromstuit worden deze mensen geminacht. Serieuze types. Je kan er nou nooit eens gezellig mee lachen. Gooi ze maar uit de groep. 18 september 2010
Was het maar zo dat je door hier een boterham minder te eten iemand anders van de honger af kon helpen. Daar zit van alles tussen. Van alles vertroebelends. Van alles verwarrends. Zo lijkt het of je hier als leek, als individu, als consument, niets kunt doen. Maar er kan natuurlijk heel veel. Heel het raderwerk staat stil als velen, maar dan ook echt heel velen, dat willen. Daadwerkelijk laten merken dat ze dat willen. En er zijn er best veel die dat willen, alleen, niemand wil de eerste zijn. Bijna niemand. De enkelingen die wel aan de bel trekken en zelf de daad bij het woord voegen door drastisch te gaan consuminderen bijvoorbeeld, worden al gauw uitgemaakt voor gekkehenkie, voor geitewollensok. Allemaal heel erg verschrikkelijk natuurlijk. Daar wil niemand bij horen. 29 april 2010
Een hele tijd later. Een paar aardbevingen later. Een paar uitbarstingen van vulkanen later. Heel veel uitlaatgassen later. Schrikbarend veel vliegtuigverkeer later. Maar een paar dagen stonden ze aan de grond, de vliegtuigen. Hier in Nederland en andere West-Europese landen. Geen strepen in de lucht, althans niet die van vliegtuigen. Wel een halo, een ring om de zon. Door vulkaan-as van de Eyjafjallajökull? In IJsland zat/zit alles onder, althans in een deel van IJsland. En hoog boven ons was de lucht vol kleine as-deeltjes, gevaarlijk voor vliegtuigmotoren. Wat het gezond verstand van de meeste mensen niet voor elkaar krijgt gebeurde nu wel: 'al het vliegverkeer staat stil, als uw machtige arm het wil'. 'Stel je voor, er waren goedkope vliegreizen, maar niemand ging mee.' Het was genieten van de rustige lucht. Een paar dagen. 1 augustus 2009
Drie keer niks. 31 juli 2009Ik eet geen rare dingen. Eigenlijk eet ik juist alleen maar heel gewone dingen: brood en olijven, macaroni, tomaten, boontjes, prei, radijs, tahoe, appels bessen en nog veel meer, in honderdduizend varianten. Ja, biologisch. En ja, veganistisch. En ook nog zoveel mogelijk van dichtbij. En ook nog zoveel mogelijk vers. Ja, inderdaad, er zouden gemakkelijk vele restaurants kunnen zijn waar je bio en vega kunt eten, en dan niet een beetje bio, maar honderd procent natuurlijk. Honderd procent van dichtbij zou ook nog leuk zijn. Dat kan allemaal makkelijk. Restaurants waar de veganistische gerechten volwaardig zijn. Waar de omnivoren vergeten dat ze predatoren zijn. Met alleen voedsel waarvoor geen bloedvergieten nodig was. Waarom zo'n restaurant zo'n zeldzaamheid is? Zo'n speld in een hooiberg? Of nog eerder 1 spelt in 10 hooibergen? Dat zal dan waarschijnlijk wel zijn omdat er weinig vraag naar is. Vegetarisch is al heel wat, vinden de meeste mensen - vegetarisch zijn is nog steeds in de meeste kringen tamelijk bijzonder. Veganistisch vinden de meesten (nog) vreemd. (Ja, nog. Optimisme is goed. Dat houden we erin!) Beetje sekte-achtig. En biologisch? 'Prima dat je dat doet. Dat jij het geld daarvoor over hebt. Maar waarom moet dat nu altijd, en overal, en met iedereen? Wat maakt je het jezelf - en anderen - toch moeilijk.' Nee het is niet moeilijk. Het is een politieke keuze, een actie, een doorlopende actie! Ik eet zo nu al zesentwintig jaar. Het is het beste voor de wereld; mijn hart en verstand zijn het hierover eens. Veel stappen om je voetafdruk te verkleinen kan je doen door het veranderen van eetpatronen: fijn voor de dieren, goed voor het milieu. Alleen veel mensen begrijpen het nog niet. Eten is ook een sociaal gebeuren. Afwijken van de patronen schept soms, nee vaak, een afstand die ik niet had gewild. [RW] 19 juli 2009Transition Towns. Leuk! Lees het Transitie Handboek van Rob Hopkins (www.hitte.nu). Het zit goed in elkaar. Wie weet gaat er nu echt eens wat gebeuren, wereldwijd, van onderop. Wie weet! Veganisme is ontzettend goed tegen klimaatverandering -- nou ja, als veel mensen veganist of zelfs maar vegetarier zuden zijn. Dat zou heel veel uitmaken. Maar daarover hoor je niet veel in de TT-beweging. En voor veganisten is er nog een extra uitdaging. Geen tractoren meer, want geen olie -- ploegen met paarden dan maar weer? Nee natuurlijk niet. Maar alles eigenhandig omspitten? In kleine groentetuinen wel, maar grotere akkers? Liever niet. Dus uitvind(st)ers, vind uit, leef je uit! [RW] 6 juli 2009
Lijken we dan niet op die mensen (zie hieronder bij 20 november 2008) die hun reddingsbootjes al klaar hebben liggen? Nee want die zijn bijgelovig, terwijl de transition townbeweging juist nuchter is (tot nog toe... laat het zo blijven!). Veel wetenschappers zijn betrokken, staan erachter. En de TT-mensen speuren naarstig rond, op zoek naar nieuwe cijfers, uitkomsten, resultaten.
Bovendien is voor mij de kern van de zaak niet dat we, de mensheid, dierheid, het leven, de aarde, ernstig bedreigd worden, maar dat ik sowieso wil kiezen voor een manier van leven die niet gericht is op het grootste gemak, maar op de grootst mogelijke diepgang en activiteit. 4 juli 2009
Hee, hee, wat gebeurt er ineens? De dromers en de doeners hebben de handen ineen geslagen. De dromers de voelers de denkers de pragmatici de idealisten de realisten. Laten we gewoon beginnen. En we begonnen -- of gingen door, op een frisse manier, met nieuwe hoop, met oude, nooit achterhaald rakende idealen, een beweging van onderop, geen idee waardoor dit ineens aanslaat, laten we aanhaken. Omdat het noodzakelijk is, voor de aarde, en uit zelfbehoud, maar vooral omdat het ook leuk is. Verandering van onderop. Transition Towns! 11 mei 2009Niemand deed iets. De golven werden hoger. De bosbranden feller. En de olie begon op te raken. Er klonken waarschuwingen van alle kanten maar zelfs de boodschappers van de waarschuwende berichten leefden door alsof er niets aan de hand was. Maar toch, toen, langzamerhand, begon er iets te gisten. Langzamerhand richtten mensen zich op, keken om zich heen, staken de handen uit de mouwen en de armen om elkaar heen. Het is nog niet -- helemaal -- te laat, zeiden ze. En ze begonnen (op gezellige wijze) te veranderen. Transition Towns verschenen als paddetoelen uit de grond. 'Leef nu zoals je later zou willen' of misschien voor sommigen: 'bereid je alvast voor op een manier van leven die later zal moeten'. [RW] 13 januari 2009Veel goeds gaat verloren. Een lief teer bloemetje bloeit en verwelkt weer. Over de vulkaan wordt gepraat. Over de storm, over de hoge golven, over de bliksem gaan woorden heen en weer. Ze boezemen angst in, verbazing, ontzag. Mensen, dieren slaan op de vlucht en vertrappen het kleine bloemetje dat daar zo zacht en aardig stond te leven. De nuchtere aarde hergebruikt de materialen. Maakt er steenbrokken van. Of een modderstroom. Net hoe het uitkomt. [RW] 20 november 2008Ik las dat er bijgelovigen zijn (heel veel zelfs) die niet genoeg hebben aan alle concrete gevaren die ons en onze wereld bedreigen. Ze willen altijd weer zekerheid dat de aarde binnen korte termijn echt vergaat en de datum die ze nu geprikt hebben (of die ze aangepraat hebben gekregen, want wie heeft hier nu eigenlijk iets geprikt oftewel zelfstandig besloten) is als ik het goed onthouden heb 21 december 2012. Waarom eigenlijk niet 12-12-12? Zou toch nog mooier zijn? Want bijgelovigen zijn dol op getallen. 121212, het dubbele van 666!! Er zijn mensen die een enorme vloedgolf verwachten en al met een bootje klaarzitten. Ook een hamer, om anderen, die er in hun doodsnood in willen kruipen een tik te kunnen geven. Een tik? Wie is hier nu getikt? In elk geval, is het niet mooier om in plaats van reddingsbootjes en hamers te kopen alles op alles te zetten om de wereld mooi te maken, voor nu en voor de toekomst. Voor jezelf en voor alle anderen. Uiteindelijk, op korte of langere termijn, overleven we geen van allen, en dat is niet 'erg' want het kan niet anders. Wat wel anders kan is de manier waarop we onze tijd besteden. Reddingsbootjes helpen daarbij niet. Filosoferen wel. En in actie komen voor een betere wereld, nu, meteen! [RW] |