|
27 november 2006
Bestaat stoïsch gezien de gemiste kans? Bestaat stoïsch gezien het verschijnsel schroom? Waarom stap je niet af op diegene waar je van leert? Waarom houd je nog meer leren tegen? Waarom ben je zo bang? Zo bang dat je liever niets doet, dat je je liever terugtrekt, in je schulp. Dat je op de vlucht slaat. Dat je denkt: ik red me alleen wel. Dat je denkt: ik heb geen anderen nodig. Dat je denkt: ik ben immers stoïcijns.
24 november 2006
- Ben jij stoïsch?
- Hangt ervan af...
- Hangt waarvan af?
- Van wat je onder stoïsch verstaat. Van de omstandigheden. Van mijn stemming.
- Ja.
- Bedoel je: het altijd doordrongen zijn van het grote geheel, de lange termijn? Gericht op inzicht? Bedoel je: het afzien van schadelijk kortstondig plezier? Bedoel je: altijd volmaakt gelukkig zijn (haha). Bedoel je altijd alles goed doen (en wat is dan goed). Bedoel je...
- Ja, ja.
- Je nooit ergeren bijvoorbeeld. En nooit de moed in de schoenen laten zakken. En je nooit opwinden. Nergens over. Nooit en te nimmer.
- Ja! Ja!
- En met die omstandigheden. Bedoel je dan: ook als het regent? Ook als iedereen, echt iedereen vervelend tegen je doet (en wat is dan vervelend, waar hangt het vanaf of je vindt dat iemand vervelend doet)? En ook als je heel veel te doen hebt en er onverwacht nog iets bij komt? En ook als mensen ziek worden. Mensen dood gaan. Of dieren. Zoals elke dag gebeurt, maar als dat dan gebeurt binnen mijn gezichtsveld?
- Weer ja. Almaar ja. En nog eens. Zo is het.
- En dan die stemming.
- Ja!
- Nee! Die speelt geen rol.
- Die speelt geen rol.
- Want die maak je zelf.
- Die maak je zelf.
- Dat is het juist. Stoïsch is een stemming die je zelf maakt.
- Die je zelf kunt maken.
- Ja, kunt. Want of dat lukt...
- Hangt ervan af.
- Ja.
|
|