STOIES DAGBOEK

Rjims Blog

[naar lopende maand]


27 april 2007

Warm is het. Veel te warm. Veel te warm voor april. En vooral veel te lang warm voor april en veel te droog en ik weet hoe het komt. Het klimaat verandert. En ik weet hoe dat komt. Door al die mensen die blijven rijden blijven vliegen blijven wat niet allemaal nog meer -- maar ho ho ho stoïcijns bekeken is het niet wijs om hier boos over te worden, zelfs niet vertdrietig. Ga liever iets doen. Ja maar... Kijk vooruit. Eh... ik zie het somber in. Laat je niet leiden door dit soort gevoelens, ze leiden tot niks tot bij de pakken neerzitten hooguit. Ga liever de straat op of schrijf. Leef je eigen leven door, zonder auto zonder vliegreizen zonder nog veel meer dingen, dan ben je maar een zonderling -- zonder die dingen ben je veel gelukkiger. Jamaar ik kan verder zo weinig doen. Dat is zo. Dat was altijd al zo. Dat was ook zo toen het veranderende klimaat nog geen heet hangijzer was. Toen was er de ozonlaag, de zure regen, dreigende kernoorlogen, en vluchtelingen waren er en zijn er nog steeds en mensen zonder papieren die zomaar opgepakt worden en de bio-industrie en uitstervende diersoorten en hongersnood en onderdrukking en die hele voortrazende ekonomie waardoor de wereld naar de knoppen dreigt te gaan en bij dat alles geldt dat je maar 1 mens bent en dat veel andere mensen anders denken en anders kiezen en dat je in die zin dus weinig kunt doen maar je kunt altijd iets doen en soms heeft iets toch ineens grote gevolgen.

23 april 2007

Jij nee ik nee allemaal we maken deel uit van een groot geheel -- niet te overzien. Ik kan niet overal vat op hebben. In dit heelal zijn verschillende processen aan de gang en ik jij wij maken daar deel van uit. Verder weten we eigenlijk vrij weinig. Ik voeg daar aan toe: Ik kan mijn energie gebruiken om mijn leven om de wereld te veranderen te verbeteren ook al lijkt dat een onmogelijke droom En ik voeg daar nog aan toe: Als ik een paradijs op aarde verwacht binnen nu en pakweg tien jaar dan is de kans groot dat ik bedrogen uitkom bedrogen door wie door mijzelf door mijn verwachtingen En ik voeg daar aan toe: Die inschatting is geen reden om dan maaar niets te doen om dan de wereld maar niet te proberen te verbeteren natuurlijk niet. Ten eerste Zelf geen of zo min mogelijk mede-oorzaak vormen van wat de wereld lelijk maakt of kapot maakt is een mooi doel en geeft dus geluk Ten tweede Is het beter om nooit de moed op te geven, misschien lukt het toch nog eens met die betere wereld Ten derde Lukt het voor een heel klein stukje zeker, het kleine maakbare stukje mijn eigen ideeën mijn keuzes mijn streven om er iets moois van te maken elke dag weer met ontelbare val- en struikelpartijen steeds weer verder en door en door